Postępowanie komornicze to ostatni proces odzyskiwania długów. Najbardziej obawiają się go ci, którzy posiadają niespłacone należności. Głównym powodem zmartwień dłużników jest zajęcie ich kont bankowych przez komornika. W rzeczywistości ten proces wygląda trochę inaczej, a w 2018 roku weszły w życie nowe przepisy dotyczące zajęć komorniczych.

Zajęcie wynagrodzenia

Najpopularniejszym sposobem na ściągnięcie należności dłużnika jest zajęcie jego wynagrodzenia. W tym celu do pracodawcy wysyłany jest specjalny wniosek. Jest on wtedy zobowiązany do tego, aby potrącić wyznaczoną przez komornika kwotę i przekazać ją na spłatę długu pracownika.

Same potrącenia dokonywane mogą być do czasu całkowitej spłaty zadłużenia, czyli kapitału, odsetek oraz kosztów postępowania sądowego oraz egzekucyjnego.

Jaką część wypłaty może zająć komornik?

To określa przede wszystkim rodzaj umowy dłużnika. W przypadku umowy cywilnoprawnej (zlecenie czy dzieło), komornik może potrącić 100% wynagrodzenia. W przypadku umowy o pracę, z wypłaty może zostać potrącone 50% kwoty. Warunek jest jeden: na koncie dłużnika musi zostać minimum 1530 złotych netto (równowartość płacy minimalnej w 2018 r.). 

Osoby, które zatrudnione są w niepełnym wymiarze godzin również posiadają kwotę wolną od zajęcia komorniczego i jest ona proporcjonalna do wymiaru pracy. Dla przykładu rozpatrzymy trzy różne przypadki zajęcia komorniczego na rachunku bankowym.

• Dłużnik A zarabia 4000 złotych netto, komornik może pobrać pełne 50% wynagrodzenia (2000 złotych). Kwota, która zostanie na koncie dłużnika przekracza minimalną krajową.
• Dłużnik B zarabia natomiast 3000 złotych netto. Już wtedy komornik nie może zająć połowy jego wypłaty, ponieważ kwota 1500 złotych nie jest równa płacy minimalnej. W takim wypadku pobiera się kwotę, która pozwoli dłużnikowi na zachowanie 1530 złotych netto. W tym przypadku komornik może zająć 1470 złotych.
• Dłużnik C zarabia równowartość minimalnej krajowej i jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę. W takim wypadku komornik nie może zająć jego pensji.

Istnieją wyjątki od reguły!

Zasady zajmowania wypłat dłużników uwzględniają również szczególne sytuacje. Spośród nich wyróżnić można między innymi:

• Długi alimentacyjne: komornik ma prawo pobrać do 60% wynagrodzenia
• Dłużnik od dłuższego czasu jest zatrudniony na umowę o dzieło lub zlecenie: komornik może zastosować limity dla umów o pracę
• Emerytury i renty: kwota wolna od zajęcia wynosi 75% minimalnej emerytury i renty (1000 zł)
• Zasiłek: do zajęcia zasiłku teoretycznie dojść nie może, ponieważ wynosi on mniej niż płaca minimalna, w praktyce jest to możliwe jeśli jest wypłacany przelewem na konto bankowe